hy    |   fr

Աներեւութիւն, ութեան

s.

disappearing, disappearance.

s.

ԱՆԵՐԵՒՈՒԹԻՒՆ եւ ԱՆԵՐԵՒՈՒԹՈՒԹԻՒՆ. Աներեւոյթն լինել. անտեսութիւն. ծածկութիւն. անյայտութիւն.

Անտեսութիւն ինչ եւ աներեւութիւն արարեալ առ ելլենացիսն, իբր թէ տեսանելի ինչ ոչ լինել. (Նոննոս.։)

Զանխլացեալ լինի բանն յաներեւութենէ. (Երզն. քեր.։)

Զի՞նչ իցեն պատճառք աներեւութեան երկրի. (Վեցօր. ՟Բ։)

Երկնայնոցն զարդուց աներեւութութեանն խոնարհագոյնքն դառնան առ գերակայսն. (Մաքս. ի Դիոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աներեւութիւն աներեւութիւնք
accusatif աներեւութիւն աներեւութիւնս
génitif աներեւութեան աներեւութեանց
locatif աներեւութեան աներեւութիւնս
datif աներեւութեան աներեւութեանց
ablatif աներեւութենէ աներեւութեանց
instrumental աներեւութեամբ աներեւութեամբք